عفونت واژن چیست؟
عفونت واژن، عارضه ایی است که با خارش و سوزش، شناخته می شود و از جمله بیماری های التهابی در ناحیه تناسلی است که اکثر زنان آن را تجربه کرده اند. این بیماری می تواند از ترشحات رقیق و یکدست خاکستری رنگ با بوی بد شبیه به ماهی، تا ترشحات پنیری بدون بو همراه با سوزش و خارش متفاوت باشد، با این حال بدون انجام آزمایشات مربوطه نمی توان با اطمینان تشخیص عفونت واژن را داد. نکته شایان ذکر این است که اگر درست و علمی مدیریت شود، بیشتر عفونت های واژن قابل درمان هستند.
انواع عفونت های واژن
4 نوع عفونت وجود دارد که باعث ایجاد مشکلات التهابی در واژن می گردد، که در ادامه به آنها می پردازیم.
عفونت های باکتریایی (باکتریال واژینوزیس)
این عفونت مهمترین عفونت تناسلی است که در اثر رشد بیش از حد باکتری به نام لاکتوباسیل که به طور طبیعی در واژن وجود دارد، بروز می کند. در واقع علت اصلی این عفونت، برهم خوردن توازن در تعداد باکتری های باکتریال واژینوزیس می باشد که باکتری های طبیعی واژن را تنظیم می کنند.
این نوع عفونت از طریق معاینه پزشک متخصص و کاهی انجام آزمایش پاپ اسمیر یا کشت ترشحات واژن تشخیص داده می شود و جزء بیماری های مقاربتی نیست اما نزدیکی های مکرر در ابتلا به آن و یا طولانی شدن روند درمان، تاثیرگذار است.
علائم و نشانه های عفونت باکتریال واژینوزیس (باکتریایی) چیست؟
1.وجود خارش و سوزش در ناحیه واژن
2.ترشحات زیاد غالبا سفید و متمایل به خاکستری است.
3.بعد از رابطه جنسی ترشحاتی شبیه به بوی ماهی را استشمام می کنید.
4.وجود خونریزی غیر عادی
عفونت های قارچی
این نوع عفونت ها معمولاً در اثر قارچی به نام Candida albicans ایجاد می شوند و به نام های واژینیت کاندیدایی یا ولوواژینیت کاندیدایی شناخته می شوند. این قارچ ها در داخل دهان، گلو، روده، روی پوست و حتی واژن وجود دارند، بدون اینکه مشکلی ایجاد کنند. با این حال اگر شرایطی پیش بیاد که تعادل سیستم ایمنی مختل شود، عفونت ایجاد خواهند کرد. استفاده ی زیاد از آنتی بیوتیک ها، تعداد باکتری های ضد قارچ در واژن را کاهش می دهد. در نتیجه قارچ ها فرصت رشد در واژن را پیدا خواهند کرد و منجر به بروز عفونت می شوند.
اگر خانم ها در شرایط زیر قرار بگیرند، مستعد ابتلای به عفونت های مخمری واژنی می گردند.
• مبتلا شدن به دیابت
• بانوان باردار
• بانوانی که از داروهای خوراکی ضد باروری، استفاده می کنند.
• خانم هایی که عادت دارند از عطرها یا اسپری های بهداشتی واژن استفاده کنند.
• خانم هایی که معمولا از لباس زیرهای، تنگ استفاده می کنند.
علائم و نشانه های عفونت قارچی
• احساس خارش و تحریک در واژن و مجرای آن
• سوزش واژن در هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی
• قرمزی و تورم ولو
• درد در ناحیه واژن
• ترشحات زیاد واژنی
• ترشحات واژنی غلیظ، سفید و بدون بو با ظاهری پنیری
آتروفی واژن
این شرایط معمولاً پس از یائسگی و یا هنگامی که سطح استروژن کاهش می یابد، مانند دوران شیردهی ممکن است، رخ دهد. کاهش سطح هورمون ها، واژن را نازک و خشک می کند، در نتیجه به راحتی در معرض خطر التهاب واژن قرار می گیرد.
چه عواملی سبب افزایش ابتلا به آتروفی واژن میشود؟
• خانم های مبتلا به دیابت
• خانم های شیرده
• خانم هایی که تازه زایمان کرده اند
• بانوانی که یائسه شده اند یا در سالهای منتهی به سرطان هستند.
• وقتی خانمی بدون تحریک اولیه، رابطه جنسی برقرار می کنند.
• استفاده از بعضی داروهای ضدبارداری
• خانم هایی که به سرطان مثلا سرطان پستان مبتلا هستند و از داروهای هورمونی استفاده می نمایند و یا تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند.
• خانم هایی که برای درمان سرطان لگن، از پرتو درمانی استفاده می کنند.
• مبتلایان به سندرم شوگرن (سیستم ایمنی، غدد تولیدکننده مایعات بدن را مورد حمله قرار می دهند.)
• بانوانی که مجبور به برداشتن تخمدان خود شده اند.
تریکومونیازیس
یک بیماری مقاربتی است که فرد را از طریق یک انگل تک یاخته ایی کوچک، به نام تریکوموناس واژینالیس به عفونت دستگاه تناسلی مبتلا می کند. این عفونت واژنی، به دلیل مقاربتی بودنش مردان را نیز مبتلا می نماید.
چرا باید این عفونت را درمان کنیم؟
اگر این بیماری در زنان باردار درمان نشود باعث می شود، غشایی که کودک را در رحم مادر محافظت می کند پاره شده و زایمان زودراس اتفاق بفتد.
این التهاب در دستگاه تناسلی، احتمال مبتلا شدن به ویروسHIV را افزایش می دهد. بنابراین باید به سرعت درمان شود. حتی اگر زنی مبتلا به این عفونت باشد به احتمال بیشتری آن را به دیگری (شریک جنسی اش) انتقال خواهد داد.
این عفونت چه علائمی دارد؟
عفونت تریکومونیازیس واژن دارای علائم زیر می باشد؛
- درد هنگام ادرار
- ترشحات کم از واژن
- سوزش و خارش واژن
- التهاب واژن و آلت تناسلی
- ناراحتی و آزار دیدن در کل زمان مقاربت
- خروج ترشحات زرد از واژن، همراه با بوی بد زیاد
- بعد از انزال یا ادرار، فرد دچار سوزش خفیف خواهد شد.
بعد از 5 یا 28 روز از ابتلا به این بیماری علائم فوق بروز خواهند کرد.
چگونه عفونت های واژن تشخیص داده می شوند؟
برای تشخیص این عفونت، متخصص زنان در مورد سلامت جنسی، سابقه ابتلا به عفونت های واژن یا عفونت های مقاربتی ( ST) از فرد سوال هایی می پرسد.
سپس از ترشحات واژن نمونه برداری انجام داده و نمونه ها را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می کند تا علت عفونت مشخص شود.
عفونت های واژن چگونه درمان می شوند؟
بسته به این که عفونت های واژن به چه علتی ایجاد شده اند، نوع درمان فرق می کند. معمولا برای عفونت های باکتریایی، از قرص مترونیدازول (آنتی بیوتیک برای باکتریهای بی هوازی و ضد انگل) و یا کرم ها و ژل های کلیندامایسین (آنتیبیوتیک که در درمان عفونتهای باکتریال استفاده می شود) تجویز می گردد.
توصیه اغلب پزشکان برای عفونت هایی با ریشه ی مخمری، کرم ها یا شیاف های ضد قارچی می باشد که بعد از تشخیص مخمری بودن علت عفونت، دستور مصرف آن را برای بیمار می نویسند. برای درمان تریکومونیازیس (عفونت مقاربتی مهبل که علت ایجاد آن، یک تک یاخته تاژکدار است) معمولا پزشک، قرص مترونیدازول یا تینیدازول (آنتی بیوتیکی برای ازبین بردن انگل) را برای بیمار تجویز می کند.
برای آتروفی های واژن هم معمولا دستور استفاده از کرم یا قرص های استروژن نوشته می شود. آن دسته از عفونت ها هم که به دلیل تحریک کننده هایی مانند صابون، لوسیون های تناسلی و .. ایجاد شده اند، پزشک داروهایی جهت کاهش تحریک به فرد توصیه خواهد کرد.
کلام آخر
اکنون که با انواع عفونت های واژن آشنا شدید و علایم و راه های پیشگیری آن را شناختید، امیدواریم بیشتر مراقب سلامت خود باشید.