عفونت واژن، عارضه ای است که با خارش و سوزش، شناخته می شود و از جمله بیماری های التهابی در ناحیه تناسلی است که اکثر زنان آن را تجربه کرده اند. این بیماری می تواند از ترشحات رقیق و یکدست خاکستری رنگ با بوی بد شبیه به ماهی، تا ترشحات پنیری بدون بو همراه با سوزش و خارش متفاوت باشد، با این حال بدون انجام آزمایشات مربوطه نمی‌توان با اطمینان تشخیص عفونت واژن را داد. نکته شایان ذکر این است که اگر درست و علمی مدیریت شود، بیشتر عفونت های واژن قابل درمان هستند. به منظور شناخت علائم عفونت واژن و گزینه های درمانی عفونت واژن با ما در این مقاله همراه باشید.
عفونت واژن چیست؟
اغلب زنان با این نوع از عفونت دست لااقل در یک برهه زمانی دست و پنجه نرم کرده اند. هنگامی که خانم در طول سال حداقل 4 بار یا بیشتر با این دست از عفونت ها روبه رو شود به آن عفونت مکرر واژن گفته می شود.
عفونت قارچی مکرر ممکن است ناشی از یک بیماری زمینه ای مانند ایدز، دیابت یا نقص سیستم ایمنی است و معمولا برای درمان نیاز به داروهای قوی تر و همچنین تقویت بیشتر سیستم ایمنی بدن دارد.
انواع عفونت های واژن
4 نوع عفونت وجود دارد که باعث ایجاد مشکلات التهابی در واژن می گردد، که در ادامه به آنها می پردازیم.
عفونت های باکتریایی واژن (باکتریال واژینوزیس)
علائم و نشانه های عفونت باکتریال واژینوزیس (باکتریایی) چیست؟
عفونت های قارچی واژن
علائم و نشانه های عفونت قارچی:
عفونت تریکومونیازیس
چرا باید عفونت تریکومونیازیس واژن را درمان کنیم؟
اگر این بیماری در زنان باردار درمان نشود باعث می شود، غشایی که کودک را در رحم مادر محافظت می کند پاره شده و زایمان زودرس اتفاق بفتد.
این التهاب در دستگاه تناسلی، احتمال مبتلا شدن به ویروسHIV را افزایش می دهد. بنابراین باید به سرعت درمان شود. حتی اگر زنی مبتلا به این عفونت باشد به احتمال بیشتری آن را به دیگری (شریک جنسی اش) انتقال خواهد داد.
علائم عفونت تریکومونیازیس چیست؟
عفونت تریکومونیازیس واژن دارای علائم زیر می باشد:
- درد هنگام ادرار
- ترشحات کم از واژن
- سوزش و خارش واژن
- التهاب واژن
- ناراحتی و آزار دیدن در کل زمان مقاربت
- خروج ترشحات زرد از واژن، همراه با بوی بد زیاد
- بعد از انزال یا ادرار، فرد دچار سوزش خفیف خواهد شد.
بعد از 5 یا 28 روز از ابتلا به این بیماری علائم فوق بروز خواهند کرد.
چگونه عفونت های واژن تشخیص داده می شوند؟
برای تشخیص این عفونت، متخصص زنان در مورد سلامت جنسی، سابقه ابتلا به عفونت‌های واژن یا عفونت های مقاربتی ( ST) از فرد سوال‌هایی می پرسد.
سپس از ترشحات واژن نمونه برداری انجام داده و نمونه‌ها را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می‌کند تا علت عفونت مشخص شود.
عفونت‌های واژن چگونه درمان می‌شوند؟
بسته به این که عفونت های واژن به چه علتی ایجاد شده اند، نوع درمان فرق می کند. معمولا برای عفونت های باکتریایی، از قرص مترونیدازول (آنتی بیوتیک برای باکتری‌های بی هوازی و ضد انگل) و یا کرم ها و ژل های کلیندامایسین (آنتی‌بیوتیک که در درمان عفونت‌های باکتریال استفاده می شود) تجویز می گردد.
توصیه اغلب پزشکان برای عفونت هایی با ریشه ی مخمری، کرم ها یا شیاف های ضد قارچی می باشد که بعد از تشخیص مخمری بودن علت عفونت، دستور مصرف آن را برای بیمار می نویسند. برای درمان تریکومونیازیس (عفونت مقاربتی مهبل که علت ایجاد آن، یک تک یاخته تاژکدار است) معمولا پزشک، قرص مترونیدازول یا تینیدازول (آنتی بیوتیکی برای ازبین بردن انگل) را برای بیمار تجویز می کند.
برای آتروفی های واژن هم معمولا دستور استفاده از کرم یا قرص های استروژن نوشته می شود. آن دسته از عفونت ها هم که به دلیل تحریک کننده هایی مانند صابون، لوسیون های تناسلی و .. ایجاد شده اند، پزشک داروهایی جهت کاهش تحریک به فرد توصیه خواهد کرد.
